Η ταυτότητα των χημικών στοιχείων

Η ταυτότητα των χημικών στοιχείων [Νικόλαος Δ. Κλουράς]

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια θαυμάσια pocket έκδοση εγκυκλοπαίδειας χημείας! Ο λόγος; Στις σελίδες του παρουσιάζονται όλα τα στοιχεία του περιοδικού πίνακα ένα- ένα με αλφαβητική σειρά. Στην παρουσίση κάθε χημικού στοιχείου υπάρχει μια εξαιρετικά περιεκτική περιγραφή του, ένα σύντομο ιστορικό του τρόπου ανακάλυψής του και του επιστήμονα που το ανακάλυψε. Επιπρόσθετα λύνεται μια απορία που έχει έρθει άπειρες φορές στο μυαλό μας : "μα γιατί πήγαν και το ονόμασαν ... Θάλλιο, Ιώδιο, Κάδμιο κ.ο.κ." Μόνο και μόνο η δυνατότητα απάντησης του τελευταίου ερωτήματος πιστεύω αξίζει τον ελάχιστο χώρο που θα πιάσει στην βιβλιοθήκη σας. Τέλος στις τελευταίες σελίδες του υπάρχουν εκτενείς πίνακες με στατιστικά δεδομένα (όπως για παράδειγμα: ποιά χώρα ή πόλη κατέχει το ρεκορ στο πλήθος των ανακαλυφθέντων χημικών στοιχείων απο τους επιστήμονές της) που διαβάζονται πολύ ευχάριστα.

Βαθμός: 9.5/10

Είναι η μεταλλευτική τέχνη; [Θέμα προς συζήτηση]

Όχι, θα έλεγε ο καθένας από μας, χωρίς πολύ σκέψη, όμως για να δωθεί μια πειστική απάντηση, πρέπει να απαντηθεί πρώτα το ερώτημα: "τι είναι τέχνη;". Τέχνη κατά τον Γ. Μπαμπινιώτη ονομάζεται η δημιουργία έργων που διέπονται από αισθητικούς κανόνες ως αποτέλεσμα της δημιουργικής έκφρασης του ανθρώπου. Βέβαια ο ορισμός αυτός της τέχνης δεν είναι ο μοναδικός, για παράδειγμα ο Φρόυντ είχε υποστηρίξει ότι η τέχνη είναι ο εξευγενισμός της ηδονοερωτικής ορμής. Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, που αναφέρεται στο λεξικό εννοιών του Σωκράτη Γκίκα, η τέχνη είναι μια προέκταση της εργασίας και συνδεδεμένη με την πρακτική δράση.

Σίγουρα αν συνεχίζαμε την καταγραφή όλων των ορισμών που έχουν γραφτεί για την τέχνη σε όλη τη διάρκεια των ιστορικών χρόνων θα καταλήγαμε στην δημιουργία μιας πολύτομης εγκυκλοπαίδειας, που σε καμία περίπτωση δεν θα εξυπηρετούσε τους σκοπούς αυτού του άρθρου. Στόχος του παρόντος κειμένου είναι απλά να τεθούν κάποια θέματα προς προβληματισμό, παραγωγική σκέψη και συζήτηση των αναγνωστών του.
Η πρώτη εικόνα που σχηματίζεται στο μυαλό όλων μας όταν ακούμε για την μεταλλευτική είναι μία μεγάλη βιομηχανική υποβαθμισμένη περιοχή ή στην καλύτερη των περιπτώσεων ένα σύνολο από εκσκαφικά μηχανήματα που "τρώνε" αδηφάγα την μάνα γη. Η εικόνα αυτή δεν είναι και τόσο άδικη, όσο ατελής. Η πληρότητα της εικόνας αυτής εκφυλίζει την μεταλλευτική επιστήμη προβάλλοντας μόνο την εγγενή "βαρβαρότητά" της. Σπάνια αναφέρεται κανείς στους άγνωστους μεταλλορύχους, που έχασαν την ζωή τους εξορύσσοντας πολύτιμους λίθους και μάρμαρο. Αλλά όλοι μας εξωραϊζουμε τον Παρθενώνα, το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς και το Ερεχθείο.

"Εκτός από τους μεγάλους φιλοσόφους, δραματουργούς, καλλιτέχνες, ποιητές, υπάρχουν και οι απλοί τεχνικοί. Υπάρχουν οι άγνωστοι μεταλλευτές, που παρατήρησαν και κατανόησαν τη σημασία ορισμένων φαινομένων, τα οποία προσπάθησαν να εφαρμόσουν στην πράξη. Με αποτέλεσμα να προκαλούν και σήμερα ακόμη συγκίνηση και εντύπωση τα τεχνικά επιτεύγματα του εφευρετικού πνεύματος της ανθρώπινης μεγαλοφυϊας. Τα χάλκινα έργα τέχνης που τα θαυμάζουμε από άποψη αισθητικής αποδεικνύουν επίσης τη μεγάλη επιδεξιότητα των αρχαίων στη μεταλλοτεχνία. Και ακόμη ότι οι αρχαίοι διέπρεψαν στην τεχνική της παραγωγής και μεταλλουργίας των μετάλλων... Οι αρχαίοι συγγραφείς, ενώ έγραψαν τόσα έργα πάνω στη φιλοσοφία, στην ιστορία, στα μαθηματικά, στην ιατρική, έγραψαν ελάχιστα για τη μεταλλευτική και τη μεταλλουργική τεχνική. Και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η μεταλλευτική και η μεταλλουργική τεχνική θεωρούταν "βάναυση" τέχνη και την εκτελούσαν δούλοι με την επίβλεψη ολίγων ελεύθερων πολιτών. Όπως είναι γνωστό οι αρχαίοι ιστορικοί και φιλόσοφοι δεν ασχολήθηκαν με αυτά τα υλιστικά, "βάναυσα" έργα, όπως τα θεωρούσαν. Ασχολούνταν μόνο με τα έργα των ελεύθερων πολιτών, που ήταν ουσιαστικά η πολιτική και οι πόλεμοι".

Βιβλίο "Αρχαιογνωσία των μετάλλων" της Κ. Τσαϊμου.

Η μουσική των πρώτων αριθμών [Marcus Du Sautoy]

Οι πρώτοι αριθμοί (αριθμοί όπως το 2, το 3, το 5, το 7, το 11, κ.λ.π.) είναι για την αριθμητική ακριβώς ό, τι είναι για τη φυσική τα άτομα της ύλης: οι δομικοί λίθοι πάνω στους οποίους χτίζονται όλοι οι υπόλοιποι αριθμοί. Όμως ποιά είναι η σειρά τους; Πώς παράγονται; Πώς προκύπτει κάθε φορά ο επόμενος; Πριν από σχεδόν 150 χρόνια, ο Μπέρναρντ Ρίμαν έφτασε πολύ κοντα -όσο κανένας άλλος- στην επίλυση του προβλήματος. Δυστυχώς, πέθανε χωρίς να αποκαλύψει την απόδειξη στην υπόθεσή του. Έκτοτε, λαμπροί μαθηματικοί συναγωνίζονται για την επίλυση του "πλέον καταζητούμενου προβλήματος", ενώ χρηματικό βραβείο ενός εκατομμυρίου δολαρίων έχει αθλοθετηθεί για τον νικητή. Ο συγγραφέας μας χαρίζει ένα υπέροχο ταξίδι στον όμορφο κόσμο των πρώτων, ένα ταξίδι που το κάνει ανθρώπινο παρουσιάζοντας τη ζωή και την προσωπικότητα των κορυφαίων μαθηματικών της ιστορίας, με την ίδια ζωντάνια και γοητεία που παρουσιάζει και τις ιδέες τους.

Αναμφίβολα είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά βιβλία στο χώρο της εκλαικευμένης επιστήμης -κατα τη γνώμη μου το πιο συναρπαστικό- καθώς ο συγγραφέας κατορθώνει να παρουσιάσει ολόκληρη την ιστορία των μαθηματικών, μεταφέροντας τον αναγνώστη σε ένα φανταστικό κόσμο που τον εκπλήσει συνεχώς ευχάριστα με την απλότητα και την ανθρωπιά του... Ενα βιβλίο που μπορεί να διαβαστει από τον καθένα από μας χωρίς να απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις στον τομέα των θετικών επιστημών.

10/10

Καλώς ήλθατε στο MineraLIFE

Το συγκεκριμένο post είναι το καλωσόρισμα για τους αναγνώστες του MineraLife, ενός blog που έχει στόχο να ενημερώσει και να πληροφορήσει το κοινό για θέματα που σχετίζονται με:

• Γεωλογία
• Γεωτεχνολογία
• Μεταλλουργία
• Τεχνολογία υλικών

... και ποικίλα περιβαλλοντικά θέματα.

Καλή ανάγνωση!!!